Pijnteam, peg-sonde eruit en naar huis

Maandag 20 Juni 2011: Pijnteam                                                                                                           Goed geslapen vannacht. De morfinespuitje ook minder gebruikt en kan me ook iets makkelijker omdraaien. Ik voel het nog wel, maar wel minder. Er komt iemand van het pijnteam langs. Mijn morfinepomp mag er af en ga over op gewone pijnstilling. Ook mag het infuus eraf. Vandaag worden de oude tv's vervangen door nieuwe lcd tv's. ' S middags weer een yoghurt op. ' S middags met het bezoek lekker even naar beneden geweest en daar wat gedronken. Men vind dat ik er een stuk beter uitziet dan 1,5 week geleden.
De zaal-arts komt langs: Als het goed met sonde-voeding blijft gaan, dan kan de peg-sonde eruit en zou ik aan het einde van deze week naar huis mogen. ik wordt het nu ook echt beu in het ziekenhuis.

' S avonds na het eten wordt ik misselijk en moet naar de wc, maar ik hoef niet over te geven , maar sta wel aan de dunne. Dit komt omdat ik nu weer ben begonnen met eten en mijn galblaas eruit is. het lichaam moet zich nog aan passen. Dit is dus normaal.
Ik hoop dat ik vannacht weer goed slaap.

Dinsdag 21 Juni 2011: Geduld hebben                                                                                               Redelijk geslapen. zal blij zijn als ik weer in mijn eigen bed lig. 3x eruit geweest i.v.m. de wc, waaronder 1 keer diarree. Vanochtend een rijstwafel met kaas gegeten. Het smaakt redelijk. Ik moet wel rustig eten en een rijstwafel is ook genoeg. Ik voel me niet zo lekker, maar dat komt waarschijnlijk ook door de diarree. De controles zijn goed. Zelfs mijn bloeddruk is s'morgens goed. Ze hebben me weer gewogen 55,4kg. Het gewicht blijft ongeveer het zelfde, maar we zijn ook pas net bezig. Het zal allemaal langzaam gaan. maar geduld is een schone zaak. Ik moet er rekening mee houden dat ik nog wel een jaar nodig heb. Vanochtend een rondje op de verdieping gelopen en daarna even op een stoel gezeten. Rond 11:45uur komen de artsen langs. Ze zijn tevreden. waarschijnlijk dat de peg-sonde er vandaag uit gaat en anders morgen. Ze hebben nog overleg met de chirurg i.v.m. de nazorg van de wond. En kan ik snel naar huis. ' S middags beneden gezeten met het bezoek. Daarna nog gewacht of ze de peg-sonde er uit kwamen halen, maar vandaag niet meer. Dus wordt het morgen

Woensdag 22 Juni 2011: Verwijdering peg-sonde                                                                               Iets beter geslapen dan gister. Vandaag gaat de peg-sonde er in ieder geval eruit. 's morgens wat tv gekeken.
Om 10:30uur kwam men zeggen dat de peg-sonde er vandaag uit ga. Ze moeten alleen nog op een telefoontje van de scopie-afdeling afwachten, omdat men weet of het beneden gebeurt of gewoon op de kamer.
Om 11:15uur kwam er iemand van de scopie-afdeling langs. Ze stelde wat vragen over de peg-sonde. Ze vertelde toen dat de deze peg-sonde gewoon op de kamer eruit gehaald kan worden Ze gingen even wat snelverbanden pakken. Ze maakt de buitenring los en trek die helemaal omhoog. Ze zegt wat ze gaat toen erg gemeen is. Ze draait de voeding slang om haar hand en legde de andere met wat gaasjes op de buik. Ik pak met een hand de papegaai vast en met mijn andere hand hou ik mijn bed vast. En dan trekt ze met volle vaart aan de sonde. Oh wat doet dat pijn zeg, maar hij is er nog niet uit. Met gaasjes dept ze een beetje rond de fistel. Ze zal nog een poging doen. Als deze niet lukt dan moet ik naar de scopie-afdeling. Als ik er klaar voor ben dan moet ik het zeggen. Ik haal even diep adem en zeg dan dat ik klaar ben. En dan trekt ze met nog meer kracht aan de peg-sonde en ineens plop(binnenring plopt eruit). Hij is eruit. Wat is dit k*t zeg. Het is maar goed dat ik de papegaai heb vastgehouden en niet iemand zijn hand, want ik denk dat die nu ook geholpen kon worden. Ze dept nu met gaasje in en op de fistel. Dit is gevoelig door omdat ze het maagvlies aanraakt. Daarna dekt ze het af. Om 17:00uur zal het dicht zijn. Zelf de buurman en een verpleegster die met de buurman bezig was schrikken van alles.
Ik krijg extra pijnstilling. De zaal-arts komt langs: ik mag morgen naar huis. vandaag kunnen zemen dan nog in de gaten houden i.v.m. het verwijderen van de peg-sonde. Diëtiste komt langs( een vervangster, want mijn eigen diëtiste is op vakantie) ze zal mijn eigen diëtiste inlichten over wat er afgelopen weken is gebeurt. ' S middags heb ik geen trek in eten.
verder vandaag erg rustig aangedaan. Ik moet goed bijkomen van het verwijderen van die peg-sonde.

Donderdag 23 Juni 2011: Eindelijk naar huis

Goed geslapen. Controles waren ook goed bloeddruk 118/71, pols 64 en temp 37,3. Vandaag naar huis. Nadat ik me gewassen heb bel ik me ma op, zodat ze iemand kan bellen voor vervoer. Ik had gisteravond la iemand geprobeerd te bereiken, maar dat lukte niet. Ik ga nog even wat rusten. Om 10:15uur staat ma met een buurman in de kamer. Zo snel had ik niet verwacht. Samen met ma pak de spullen in. Ondertussen vraag ik aan een zuster of mijn spullen al klaar zijn. De zuster die over mij gaat zit net in bespreking met de zaal-arts. De buurman brengt alvast wat spullen naar de auto. als hij weer terug is ben ik nog niet klaar hij wacht wel beneden in de hal. iets later komt een zuster mijn infuus eruit halen en heeft ze een afspraak kaart voor me. Ik moet maandag 4 juli op controle bij me MDL-Arts en donderdag 7 juli op controle bij de chirurg. Ook controleert ze mijn medicatielijst nog even en zal ze deze door sturen naar mijn apotheek. Daarna bedank ik ze voor de goedenzorgen en hoop dat dit voorlopig de laatste keer was. Ik spreek af dat als ik toch in het ZKH moet zijn eens keer langs loop. Samen met ma loop ik naar beneden waar de buur man zit te wachten. De buurman haalt de auto op. Ma en ik wachten buiten op een bank. En dan richting mijn eigen huis. Mijn ma en de buurman lopen een paar keer op en neer om de spullen op te halen. ik pak terwijl minoes goed beet, oh wat heb ik ze gemist en zij mij. Ze lekt me helemaal af en blijft bij me in de buurt. Als de buurman en ma weg zijn ga ik ven op de bank liggen.
' S middags ga ik even boodschapjes halen, zoals vleeswaren en kaas en yoghurt, zodat ik iets te ten heb. Minoes is zeer blij als ik terug kom van de boodschappen. zou baasje dan echt thuis blijven????. Aan het einde van de middag komt mijn zus met haar vriend langs om mijn bed op te dekken. Als ik ' s avonds naar bed ga kijkt minoes me grote ogen aan. het baasje blijft slapen. Eindelijk in mijn eigen bed. Mijn bed is wel een stuk lager dan het ziekenhuisbed , en dat merk ik goed. ik moet heel voorzichtig in bed gaan en eruit komen. hoop dat ik slaap