Flinke Tegenslag

Donderdag 20 Maart 2014: Flinke tegenslag opname 22

Rond een uur of 10:00 uur wakker geworden en toen met een bakje thee naar het nieuws op tv gekeken. Omdat het prachtig weer is vandaag. Wil ik vanmiddag lekker een wandeling gaan maken. Rond 11:00ur naar de badkamer gegaan. Toen ik de douch cabine aan het schoonmaken was hoorde ik wat vallen. Ik dacht dat het mijn wisser was gevallen, maar toen ik naar beneden keek zag ik mijn voedings-sonde liggen. Shit mijn sonde die er nog net geen 3maanden er inzit ligt er uit. Snel maak ik de douche droog. Stap uit de cabine en gooi een handdoek om me heen. Haal de pleister van de insteek af en maak met wat gaasjes het schoon. Daarna probeer ik de sonde terug te stoppen, maar omdat de sonde slap en er een behoorlijk lang stuk er in moet lukt het niet. De sonde rolt op. Snel kleed ik me aan. ik heb zo haast dat ik kleren die eigenlijk in de was moeten aan doe. Ik pak mijn voeding tas en een bakje om daar de sonde in te stoppen.

De Sonde

 Daarna ga ik als een speer met de auto naar het ziekenhuis. Gelukkig zit het verkeer mee. Bij de SEH van het amphia meld ik dat mijn sonde er uit ligt. ik mag in de wachtkamer wachten. Maar dat wachten duurt langer dan ik dacht. er gaan zelfs mensen die naar mijn binnenkomen eerder naar binnen. Rond 12:45uur wordt ik eindelijk geroepen. Men dacht dat ie verstopt zat. Ik wordt naar behandelkamer 15 gebracht. Rond 13:15uur komt een arts langs en ja hoor ze kent me. Ze kijkt even naar de buik enz. De insteek is al dicht.
Dan zegt ze "de hoge bloeddruk zal van de schrik zijn" Ik zeg hoe zo! Dan wijs ze naar de monitor. Die staat op 200/98. Dan zeg ik " maar die hebben ze niet gecontroleerd hoor. Die monitor stond al zo!" Ze gaat overleggen met mijn mdl-arts. Daar zit ik dan. Ik voel me niet ziek, dus speel ik terwijl maar een spelletje op de telefoon. Rond 14:00uur komt de arts terug. Ze heeft overleg gehad met mijn eigen mdl-arts. Die weet het op dit moment ook niet. Omdat ze geen half werk willen en op spoed alleen maar assistenten-chirurgie staan. Wordt ik opgenomen op unit 28 en zal er vandaag nog een chirurg komen kijken. Even later wordt ik opgehaald. En dit keer niet met een rolstoel of met bed. Nee ik loop gewoon naar de afdeling. Ik loop samen met een verpleegster die ook nog een andere patiënt in een rolstoel heeft opgehaald. De zusters lachen als ze met 2 patiënten de afdeling op loopt. Ik kom op een 4 persoonskamer te liggen. Ik zou eigenlijk ook een infuus krijgen, maar een zuster heeft geregeld dat dit niet nodig is, omdat ik zelf genoeg drink. Daar zit ik dan op bed in mijn gewone kleding te wachten op de chirurg. Voel me niet ziek, er is geen bloed geprikt, heb geen infuus, mag gewoon drinken enz. Dit maak ik niet vaak mee als ik wordt opgenomen.
Rond 17:30uur komt er een chirurg langs. Hij kijkt even naar de buik. Hij gaat overleggen. Moet dus in ieder geval vannacht blijven. Tijdens het avondeten komen ze met een warme maaltijd aan. "nou doe maar gewoon een bouillion" want ik zie het al voor me. Dan eet ik nu een warme maaltijd. Krijg last van mijn buik enz. 's Avonds komt mijn zwager en zus wat spullen brengen. Mijn zus brengt ook mijn auto naar huis. Wat een dag. In plaats van dat ik een wandeling zou gaan maken en van het weer zou gaan genieten. Heb ik maar weinig van het weer gemerkt en lig ik weer in het ziekenhuis.
Zo en vannacht eens slapen zonder allemaal slangen!

Vrijdag 21 Maart 2014: Spannend

Niet echt geweldig geslapen. Er was en zeer onrustige patiënt op de kamer. Maar door de oordopjes tocht wel iets geslapen. Na het douchen enz wat zitten puzzelen.

Rond 10:30uur komt de zaalarts langs: Ze kent me nog van afgelopen december. Omdat men het meteen goed willen aanpakken gaan de mdl-artsen samen met chirurgen overleggen. Het is wel vervelend dat het bijna weekend is en er dan weinig gedaan wordt. Ze vertelt dat er 2 mogelijkheden zijn. Men gaat op dit moment uit van een operatie. Als ik maandag aan de beurt ben, dan krijg ik geen sonde voeding meer, want 2 dagen is te overbruggen en met neus-sonde krijg ik weer last van misselijkheid. Ik zou dan wel met weekendverlof mogen. Als de ingreep pas eind vorige week is, dan krijg ik voeding via de bloedbaan en dat zal dan vandaag nog gebeuren. Over een uur weet ze meer.

Dat is schrikken!

  Shit dat is toch wel even schrikken. Hoop dan maar dat het maandag is. Dan kan ik in ieder geval morgen met ma naar een verjaardag en 's avonds naar een concert. En kan ik de entreekaarten voor Rowwen Heze in het chasse a.s donderdag uitprinten, zodat ma met iemand anders kan gaan. Dat heeft ze verdiend naar haar slechte start van het jaar. Even later belt ma op. Ik vertel dat ik nog niet veel weet en moet afwachten.
Om 11:30uur komen er in eens twee zusters de kamer met de mededeling dat ik naar beneden mag. Ik heb geen tijd om mijn moeder te bellen. Met bed en al wordt ik naar beneden gebracht. Op bed ligt al een nieuwe sonde. De zelfde als die er in zat. Er zitten ook pinnen bij, waar die voor zijn weet ik niet en wil ik denk ook niet weten. Onderweg hebben de zuster er over of ik geen infuus had moeten hebben voor het plaatsen van de peg-sonde. Ik denk peg-sonde, maar dat wil ik niet. Als we niet naar de scopie afdeling gaan, maar naar de röntgen afdeling weet ik het helemaal niet meer. Bij de röntgen afdeling weten ze wel dat ik kom, maar er is nog geen order. De zusters hebben die ook niet, want die kregen van de zaalarts te horen. Dat ze meteen me mijn naar beneden moesten.
Nadat het goed is mag ik naar wachtkamer 5. Dan wordt ik even op de gang gezet en sta ik bij de Katherisatiekamer. Het is nog onduidelijk hoe en wat, omdat alles zo snel moest gaan. De zusters gaan terug en wordt door 2 verpleegkundige de Katheterisatiekamer ingereden. Daar mag ik overstappen op de behandeltafel. En wordt het duidelijk. Een chirurg gaat proberen onder plaatselijke verdoving om de insteek weer open te maken.
Even later wordt alles klaar gemaakt. Ik krijg 2 verdoving puiten rond de insteek. Wat een klote spuiten zijn dat. Daarna wordt de buik afgedekt en de röntgenbuis boven mijn buik gehangen. Hierna zet in een dunne pen door de insteek. Daarna wordt er een leidraad naar binnen gebracht en blijkt de insteek weer open. Hierna gaat over de leidraad de nieuwe sonde en gaat de sonde de dunne darm in. Via de beeldschermen kan ik mooi meekijken dat de sonde er in gaat. Nu wordt er contrast vloeistof ingespoten om te kijken of ie goed ziet. Yes op de beeldschermen is goed te zien dat ie goed ziet. Hierna wordt ik onder de röntgenbuis vandaan gehaald. En krijg nog 2 verdovingsspuiten. Daarna wordt de sonde vast gezet door hechtingen. Daarna mag ik terug op bed en mag in de kamer wachten tot ik gehaald wordt. Terwijl wordt de kamer weer klaar gemaakt waar voor ie is. Omdat er nu een plekje vrij was en de kans groot was dat het ging lukken moest het allemaal zo snel. Omdat dit bijna niet hier gedaan wordt, was het allemaal even onduidelijk.

Even later komen ze me weer halen. Rond 13:00uur ben ik weer terug op de afdeling. Wat ben ik blij zeg. Geen operatie! Wat hebben ze juist en snel gehandeld. Rond 13:30 is mijn moeder er. Toen me moeder beneden vroeg waar ik lag zieden ze dat ze wel even aan de zuster moest vragen of ze er bij mocht. Mijn moeder dacht he! hij heeft helemaal niet gebeld. Nee daar had ik ook geen tijd voor. Vanavond wordt de voeding pas aangesloten, omdat ie er maar kort van af is. Mag hij meteen op de goeie snelheid.

 

Hij zit er weer in!

Als ik 's middags even naar de wc ga voel ik wat licht worden in het hoofd. Dit komt door de vele verdoving die ik heb gehad. Ook merk ik dat de verdoving wat uitgewerkt is, want krijg last van de insteek.

Met het avondbezoek mijn beste maat op bezoek geweest. Rond 20:30uur wordt de voeding aan gesloten.