Rotweek

Maandag 17 januari 2011: Uitslag onderzoeken

Vandaag ben ik weer in het ziekenhuis geweest. Ik moest vandaag naar de MDL-Arts voor de uitslagen van de laatste onderzoeken tijdens mijn laatste opname.
Ik hoopte dat er dit keer iets uit zou komen, maar de uitslag viel dus tegen. Er is weer niks gevonden. De bloeduitslagen waren goed en ook de darm onderzoek in het VU heeft niks bijzonders laten zien. Volgende week woensdag belt de MDL-Arts mijn nog op omdat er een uitslag van het VU nog niet binnen was. Daar gaat ie vandaag voor bellen. Het is wel zeker dat ik Coeliakie heb. Dus aan het glutenvrij dieet zit ik voor altijd vast. Ook is gebleken tijdens het maagontledegings onderzoek dat mijn maag iets vertraagt werkt, maar dat stelt zo weinig voor dat het niet de oorzaak is van de problemen.
Over 5 weken moet ik weer terug komen op de poli. Het is nu wachten op de second opinion van best doctors. Hopen dat hier iets uitkomt, wat mij verder helpt. Volgende week maandag heb ik ook een afspraak staan op de afdeling medische psychologie. Ik zit er op dit moment er goed doorheen. Ik had zo gehoopt dat hier wat uit zou komen. Dit valt behoorlijk tegen. Het is een groot raadsel.
Geef mijn maar een gewone wandelmarathon, want deze marathon duurt wel erg lang en de finish is nog niet in zicht, want vandaag kwam ik de man met de hamer weer tegen

Zondag 23 januari 2011: Ongeloof

Wat een ........ begin van 2011. Het jaar is nu al naar de knoppen.

Afgelopen maandag was al ......!!! , omdat ze weer niks konden vinden.

Maar was het daar maar bij gebleven!!!!

Afgelopen vrijdag hebben we te horen gekregen dat ons pa nog maar heel kort te leven heeft.

Hij is altijd zo actief geweest, was nooit echt ziek. Zelf de laatste tijd niet en ook op dit moment voelt hij zich niet ziek.

Het is nog steeds niet te geloven. zo opeens!!

Hij had nog zoveel plannen.

Hij wou nog zoveel doen met ma, met ons(kinderen) en zijn kleinkinderen.

Het is onvoorstelbaar.

Maandag zat ie samen met ma en mij bij mijn MDL-Arts voor mijn uitslag. Het was de eerste keer dat ie mee naar binnen was gegaan, omdat ie ook vragen had. En hij was zo bezig met mijn second opinion. En dan einde van de week is alles omgedraaid.

Hij voelt zich niet ziek, maar ze vinden wel iets.
Ik voel me ziek, maar ze kunnen niks vinden.

Ik snap het niet. ik hoop dat ik snel wakker wordt en de droom is afgelopen, maar helaas het is geen droom.

PA WE HOUDEN VAN JE