Nijmegse Vierdaagse en de via gladiola!

Vrijdag 24 Juli 2015: Via Gladiola
Goed geslapen tot een uur of 5. Toen wakker met pijn. Rond 05:45 uur Oxcynorm gevraagd en gehad. Daarna niet echt meer geslapen. Rond 06:45 uur TPV gestopt voor een na laatste antibiotica gift. Rond 08:00 uur stond de TPV weer aan. Daarna ontbijt.
Om 08:40 uur Controles: goed. Wordt om 11:30 uur opgehaald voor intocht. Krijg lunchpakket mee en extra oxcynorm. Moet ook pufje en spray mee nemen.

Medische kaart!

Me daarna in badkamer gewassen. Om 11:00 uur komen ze de buurvrouw ophalen voor de intocht, maar omdat die nog niet klaar is, mag ik alvast mee.  Krijg een kaartje om met mijn medische gegevens en welke arts en zo gebeld moet worden bij problemen.
Wordt naar de kelder gereden waar een wagentje achter mijn bed wordt geplaatst en daarna via ingang west naar buiten gereden. Daar werd ik aangemeld. Hierna naar de achterkant van de tenten gereden. Bizar om zo buiten te rijden. Mensen die er al staan kijken allemaal na je, maar ja  is ook een hele verhuizing al die patiënten die komen kijken om op hun plek te krijgen.

De tent is nog leeg

Sta als een van de eerste patiënten in de tent. Wordt welkom geheten door vrijwilligers en medisch personeel. En krijg meteen een kopje thee. Er lopen al wat wandelaars voorbij. Even later krijg ik een buurvrouw.

Eerste wandelaars lopen voorbij

 En langzaam komt de tent vol te staan. Ook komen er  meer lopers langs en liggen de eerste gladiolen al op bed.





Het is een geweldige ervaring. Heb in het begin toch ook wat traantjes gelaten, want er lopen oude wandelmaatjes van me mee en als ik nou niet ziek was geworden, dan had ik misschien nu wel meegelopen. En dat doet pijn.

Feestje!

Geweldig!

Vanaf 13:30 uur is het goed druk met lopers. Aan de overkant staat een podium van het Radboud waar een dj en een feestkapel de stemming er goed inhouden. Een omroeper verwelkomt de lopers en vraagt ze vooral naar rechts te kijken en te zwaaien naar onze gasten van vandaag de Radboud patiënten die speciaal voor jullie naar buiten zijn gekomen. En zwaaien doen die lopers of klappen en sommigen komen naar je toe om beterschap te wensen. En wat bijzonder is dat je van bv een Canadese soldaat beterschap wensen krijgt. Dus in plaats dat de wandelaars het middelpunt zijn. Is dat op dit stuk anders en zijn wij dat. Wat bijzonder om dit mee te maken. Wat een geweldig medicijn. Heb volgens de vrijwilligers en medisch personeel vanaf het begin tot het einde een glimlach op mijn gezicht gehad. Ben ook nog geïnterviewd door nu.nl.

Wat een ervaring!

Heb ook de 5 kennissen die meeliepen gezien. Ook dit was bijzonder.
De verpleging die gewoon moet werken komen gewoon eerder om even bij hun patiënten te kijken en die dagdienst hebben die komen om de beurt even kijken.

We werden heel de dag goed verwend en in de gaten gehouden. We kregen drinken, ijsjes, chips en noem maar op. Het medisch personeel controleerde of het wel allemaal goed ging en of de medicatie werd genomen. Omdat het goed warm was hebbende op een gegeven moment de achterkant van de tenten open gemaakt. Alleen dat trekt wel en kreeg ik meteen een thermosdeken om mijn nek.
Omdat sommigen mensen het maar kort vol kunnen houden, was het de hele tijd druk met patiënten die werden gebracht. Op een gegeven moment was vlakbij mij ruimte, omdat er 2 bedden weg waren. Even later kwam daar een moeder met een klein kindje in de buggy met sondevoeding. Wat een aandacht kreeg ze van de wandelaars en dan vooral de militairen. Ze was de hele tijd aan het glunderen. Prachtig toch! Aan de overkant stond een paar kinderen met bakjes fruit om uit te delen aan de wandelaars. Een meisje kwam elke uur met haar bakje komkommers langs alle bedden, geweldig dit!

Wat een Dag!

Vanaf 17:00 uur begonnen ze met de patiënten terug naar binnen te rijden. Maar omdat er maar 5 wagentjes zijn en ze achterin beginnen duurt het nog wel even. Kijken we toch nog even na de laatste wandelaars die het soms erg zwaar hebben. Mijn bed ligt helemaal vol met gladiolen en andere dingen zoals stickers, waaiers, pennen, gelukspoppetjes, sambaballen enz..
Rond 17:30 uur wordt ik toch in een keer door 2 vrijwilligers naar binnen gebracht, want het gaat regenen en het gaat te lang duren. Bij ingang west me weer afgemeld. Ik wordt in een hoek neer gezet, zodat eerst allen bedden naar binnen worden gereden en het vervoer de mensen terug naar de afdelingen kan brengen. Omdat ik nu achteraan sta wordt ik pas als laatste naar mijn afdeling gebracht. Rond 18:00 uur ben ik terug op de kamer.

Laatste Antibiotica!

Daar wordt meteen voor de laatste keer de antibiotica aangesloten en de gladiolen in emmers gezet. We waren van onze kamer met 3 personen naar beneden geweest. Heel de kamer staat vol gladiolen. wat een geweldig gezicht. Rond 19:15 uur gaat de TPV eraan.
Om 20:00 uur controles: het meeste goed behalve de temperatuur 38,6. Koorts dit meen je niet: Zuster meet hem straks nog een keer. Hoop dat het gewoon door de lange dag komt en niet iets anders. Even afwachten.
Temperatuur 20:40 uur 38,2.
Om 20:55 uur toch nog een klein rondje op de afdeling gelopen met infuuspaal als steun. was toch wel zwaar. Om 22:00 uur medicatie en meteen oxcynorm gehad. Temperatuur 37,9. Vannacht meten ze hem nog een keer.

Bijschrift toevoegen

RADBOUDUMC BEDANKT VOOR DEZE GEWELDIGE DAG.