Jarig in het ziekenhuis!

 Jarig tijdens opname in het ziekenhuis

Al 13,5 jaar ziek en heel veel opnames gehad. Ook tijdens de feestdagen. Heb alle feestdagen gehad en de meeste zelfs meer dan 1 keer.

Mijn verjaardag heb ik heel lang buiten het ziekenhuis kunnen houden.

In 2010 werd ik iets na mijn verjaardag opgenomen, nadat dat een dag voor mijn verjaardag was besloten.

In 2011 ben ik in mei aan het herstellen van een opname in april (had toen een flinke alvleesklierontsteking. Zaterdag 21 mei Voel ik me redelijk. had redelijk geslapen en pijn was goed te doen. Me gedoucht en 's morgens wat gepuzzeld. Van 12:45 uur tot 15:00 uur wat geslapen. Na het slapen buiten gezeten en nog bezoek gehad. In de avond wat tv gekeken. Rond 22:15 uur de voeding verwisseld en daarna gaan slapen. Rond 22:40 uur krijg ik opeens enorme stekende pijn in mijn bovenbuik. Heb meteen de voeding uitgezet, maar het werkt niet. Ik kan geen houding aannemen. ik ben gaan staan, gaan zitten op bed, zittend met opgerolde knieën, dan weer liggen en dan zittend op de knieën.  Uiteindelijk ma geroepen. Die is naar de buren gegaan en die hebben 112 gebeld. Uiteindelijk met ambulance naar het ziekenhuis. was daar iets voor 00:00 uur. eenmaal op de behandelkamer wordt ik gefeliciteerd met mijn verjaardag door mijn ma en zus ( die is naar het ziekenhuis gekomen), ambulancebroeders en verpleging.

Maar naar vele onderzoeken en wachten en overleg mag ik naar huis. Waarschijnlijk een koliekaanval gehad. Rond 03:00 uur weer thuis bij ma. Nog gelukkig een paar uurtjes geslapen.

En zondagmiddag toch samen met mijn zus onze verjaardagen kunnen vieren. Was erg gezellig, maar was goed moe

In 2012, 2013 verjaardag zonder problemen thuis.

In 2014 sliep ik slecht in de nacht naar 22 mei. Had goed last van mijn buik. zelfs zo last dat het weinig scheelde of ik had gebeld, maar in de ochtend toch in slaap gevallen na wat extra pijnmedicatie. Verder op verjaardag rustig aan. Had mijn verjaardag het weekend er voor al gevierd met vrienden.

Ook in 2015 gelukkig verjaardag thuis. En heb dus mijn 40e verjaardag gezellig met gezin en vrienden kunnen vieren. Het was een top dag.

In 2016 en 2017 ook verjaardagen thuis en ook in 2018 na een flinke opname in maart/ april thuis kunnen vieren. En ook in 2019 mijn verjaardag thuis kunnen vieren.

Sinds mijn ziek zijn. Zijn de verjaardagen toch anders. Het zijn dagen dat je je bewust bent van je ziek zijn. Je had vroeger je leven rond deze leeftijd anders voorgesteld.

Rond mijn 40e verjaardag schreef ik het volgende: 

40 jaar! Als ze me 10 jaar geleden hadden gevraagd! "hoe ziet jou leven er over 10 jaar uit" Dan had ik iets anders gezegd, dan hoe het er nu uit ziet. Ik had dan waarschijnlijk gezegd huisje, boompje beestje. Waarschijnlijk andere woning, leuke vriendin, Kinderen? Maar nee helaas ziet mijn leven er anders uit! Sinds mijn ziek zijn is mijn leven op zijn kop gezet! Woon gelukkig nog wel in mijn woning, maar ben afgekeurd en leef met de dag, want morgen kan ik me weer heel anders voelen. Het ziekenhuis is bijna mijn tweede thuis geworden.  Iets plannen is niet altijd makkelijk, want de ene dag gaat het goed en de andere dag is het foute boel. en ben nog steeds vrijgezel.

Heb afgelopen jaren wel wat dates gehad, maar als je verteld over je ziekte en ik wil graag open zijn, dan zien ze het niet meer zo zitten. En ik kan ze geen ongelijk geven, want het is nog al wat. Maar toch doet het pijn. Maar ben ik dan ongelukkig! Nee hoor! ik probeer er het beste van te maken. Ik heb lieve familie en vrienden om me heen.

Maar in 2020 loopt het dan toch anders. Door de corona was het toch al niet de verjaardag vieren met veel bezoek, maar zelfs verjaardag thuis vieren gaat niet, want op dinsdag 19 mei wordt ik opgenomen met opvlamming van de alvleesklier.  Door ook nog een urineweginfectie, overgeven en lage hb tot 2 juni in het ziekenhuis gelegen. En heb dus mijn verjaardag op 22 mei in het ziekenhuis moeten vieren.  Daar lig je dan en vier je je verjaardag met verpleging en artsen. Maar ook heel veel berichtjes, appjes, telefoontjes en bezoek.

In april/ mei 2021 kreeg ik steeds meer problemen met huis rond de insteek. Op zaterdag 15 mei met mijn zus gaan lunchen in een reuzenrad voor onze verjaardagen.  Op terugweg goed beroerd. Ben blij dat ik thuis ben. Ben ook op tijd er in gegaan. Heb ook verhoging. Zondag gaat het gelukkig beter en heb mijn 1e corona vaccinatie gehaald. In de middag en nacht weer flink beroerd, maar nog geen koorts. Maandag hele tijd op de bank gelegen. Tot ik in de middag zwetend en rillend wakker wordt. En ja hoor koorts 39,8. Uiteindelijk met ambulance naar ziekenhuis gebracht met verdenking corona of lijnsepsis. Uiteindelijk bleek het na 2 dagen om een lijnsepsis te gaan. ( na 2 geen). Op donderdag 20 mei is op de OK de lijn verwijderd en op vrijdag 21 mei is op de OK een nieuwe lijn geplaatst. Als ik na de OK terug op kamer kom. Liggen er alle maal kaarten en een bloemstuk.

En zaterdag de 22e vier ik voor het 2e jaar mijn verjaardag in het ziekenhuis. De dagen erop nog veel kaarten gehad.  10 juni ben ik weer thuis gekomen en maandag 14 juni samen met mijn beste maat mijn verjaardag gevierd op een terras bij het  Houtse meer. Was heerlijk..

Na een redelijk begin van het jaar ( januari 1 nacht opname betreft lage HB). Ga het rond half mei toch minder. In de week van 9 mei veel last van de buik en voel me ook niet helemaal top.  Op zaterdagochtend val ik in de woonkamer. Stuur zus een bericht. Terwijl ga ik naar bed, maar val in de slaapkamer bewusteloos. Uiteindelijk met ambulance naar het ziekenhuis. Opgenomen met zere lage HB 2,3 en opvlamming alvleesklier. Dus 5 zakken bloed. Op dinsdagochtend vroeg gaat het goed mis. Ik val in de badkamer en kan vanaf mijn liezen niks meer bewegen. En armen minder.  krijg gelijk een onderzoek en de dagen daarna nog. Er blijkt een nekwervel bekneld te zitten en een infectie in mijn hoofd. Ik weet zelf niks meer ervan. Ik wordt eind van de week wat meer wakker, maar weet niet waar ik ben en welke dag het is. Uiteindelijk blijk het vrijdag de 20e te zijn.

Gelukkig gaat het daarna steeds wat beter en heb zondag 22 mei mijn verjaardag toch goed bewust kunnen mee maken. Er hangt op de deur een bordje dat ik jarig ben. Mijn beste maat is langs geweest en in de middag mijn zus en zwager met een tas vol cadeaus. We zijn ook nog naar buiten geweest. was heerlijk. Heb ondanks alles toch een fijne verjaardag gehad. 

Het was dus mijn 3e verjaardag in het ziekenhuis. Had eigenlijk zondag de 22e mijn verjaardag in de tuin van mijn ma willen vieren na 2 jaar niks, maar helaas. Ook dit jaar dus niet. Maar dit jaar is toch nog anders. Ben behoorlijk geschrokken wat er afgelopen week is gebeurd en dat dringt nog niet helemaal tot me door. Ik had ook na mijn verjaardag pas heldere geworden en dan zou ik ineens 1 jaar ouder zijn. 

En zo heb ik 3 jaar achter elkaar mijn verjaardag in het ziekenhuis moeten vieren. 

En ik hoop volgend jaar dat ik mijn verjaardag eindelijk weer eens thuis kan vieren.