Een zware dag

Dinsdag 24 Juni 2014: Vaarwel Minoes
Vannacht geen oog dicht gedaan. Minoes is een paar keer onder de bank vandaan gekomen om te drinken. Het kost haar veel moeite. Als ze onder de bank ligt ze ter hoogte van mijn hoofd. Ze ligt ook niet erg ver van mij vandaan.

Minoes aan het drinken. Het is een van de laatste keren.

Ik zelf ben ook er een paar keer uit geweest, omdat ik goed last van mijn darmen heb. Ook heb ik meer last van mijn buik. Rond 08:00uur kom ik eruit. Ik was me en kleed me aan. Als ik ook de voeding heb verwisseld bel ik rond 09:00 uur Dierenbegraafplaats & crematorium Viviana in Prinsenbeek. Ik kan Minoes tussen 12:30 uur en 13:00 uur brengen.

 Hierna stuur ik een goeie vriendin een berichtje of ze toch ook mee wil. ( ze had het gister al gevraagd, maar ik dacht mijn zus gaat mee dus). Ik hoop alleen dat Minoes niet de stress gaat raken, wat ze normaal altijd doet als ze naar de dierenarts moet.  Minoes is nadat ze vanochtend rond 07:00 uur nog wat heeft gedronken en heeft geplast niet meer onder de bank vandaan gekomen. Langzaam tikt de klok weg. Het lijkt wel of de klok nu harder klinkt dan normaal. Terwijl maak ik haar vervoerbak klaar met een zeer dubbel gevoel. ik merk dat ik heel vaak naar de klok kijk. En dan is het 10:30 uur ik kijk naar Minoes en denk nog even meisje en dan ben je uit je lijden verlost en mag je rusten, maar terwijl denk ik ook nog even en dan is het echt voorbij. Iets voor 11:00 uur is mijn goeie vriendin Miranda er en rond 11:15 uur is mijn zus er ook.
 Het is nu bijna echt zo ver! Ik zet haar vervoerbak klaar op de grond. Om Minoes rustig onder de bank vandaan te krijgen zet mijn zus de balkon deur open. Daarna gaan Miranda en mijn zus in de slaapkamer staan. Minoes komt langzaam onder de bank vandaan. Voor ze terug kruipt pak ik haar vast. En besef dat ik nog een keer goed met haar kan knuffelen. Als ik Minoes vast heb voel ik pas hoe mager ze is. Ik denk dat niet veel meer dan 1,5 kilo weegt. Daarna zet ik zie inde bak. Rustig loopt ze de bak in Normaal kost dit heel veel moeite. Als ik het hekje dicht doe is ze even kwaad, maar al snel gaat ze rustig zitten. En dan lopen we naar beneden naar mijn auto. Mijn zus en Miranda gaan achterin zitten, zodat Minoes naast me kan staan en ze mij ziet. Ze is heel rustig. Als we het parkeer terrein op rijden zie ik dat de wachtkamer redelijk vol zit. Ik hoop dat we daar snel weg zijn. Als we bij de balie staan. Moeten we even wachten, want het is goed druk. Ik sta met mijn rug richting de wachtkamer. Oh wat voel ik me ongemakkelijk! Even later komt de assistent. Ze weet al waar we voor komen en leeft erg mee. Ze vraagt of ik meteen apart wil zitten. Ja dat wil ik wel. Ik wil weg hier uit de wachtkamer. De kamer is vrij en we kunnen naar binnen. Het is een klein maar warme kamer met een bankje en twee stoeltjes en tafel. Je hebt hier niet het idee dat je bij een dierenarts zit. Als we zitten haal ik de bovenkant van de vervoerbak los. Minoes ligt heel rustig. Ze probeert wel wat weg te kruipen. even later komt de dierenarts binnen. Ze schrikt behoorlijk van Minoes. wat een verschil met een week geleden zeg ze! Ze gaat de spullen halen. Dan komt ze terug. Ze legt duidelijk uit wat ze gaat doen. Sinds we zitten heb ik constant en hand bij Minoes. Als de dierenarts de eerste spuit gaat zetten in haar spieren, zodat de spier slap worden en minoes gaat slapen. Met een hand aai ik over haar kopje en met de ander hand hou ik haar kopje vast. Minoes ademt behoorlijk snel op dit moment. Als de dierenarts de spuit bij Minoes wil insteken. gebeurt er iets heel bijzonder. Minoes geeft me nog een likje met haar tong op mijn pink of ze me nog even gedag wil zeggen. Dan valt minoes in slaap. Ze ademt ook wat rustig. Omdat dit even moet inwerken gaat de dierenarts terwijl de spullen voor de 2e spuit halen. Wat een rust straalt er nu van minoes af. Op een of ander manier valt er nu een last van mijn schouder af. Dan komt de dierenarts terug. Ze vraagt of ik Minoes op schoot wil hebben. Natuurlijk wil ik dat even laat ik minoes los, zodat de dierenarts minoes op schoot kan leggen. Als minoes eenmaal op mijn schoot ligt lijkt het net of het al gebeurd is. Maar als de dierenarts wil luisteren zien we tocht nog haar buikje bewegen. Maar ze is al wel heel ver weg. Ik hou mijn ene hand op haar buikje en de met de ander aai ik over haar kopje. Als de dierenarts de spuit langzaam in de ader van haar voorpootje leeg spuit. Is het heel snel gebeurt en overlijd minoes heel rustig op mijn schoot. VAARWEL MINOES.

Daarna heb ik het heel moeilijk. Me zus komt naast me zitten om me te troosten, maar ook zij houd het niet droog. Ze heeft ook zo vaak op minoes gepast als ik in het ziekenhuis lag. Even later legt de dierenarts Minoes netjes in haar bakje.
Het is een goeie keus geweest. Dit had ze niet lang meer vol gehouden.
 we blijven nog even zitten om het even te laten bezinken. Maar Minoes is rustig en liefdevol heengaan. Iets over 12:00 uur besluit ik dat we kunnen gaan. De vervoerbak is weer dicht, zodat we niet met een open bak door de wachtkamer moeten. Gelukkig is de wachtkamer leeg. Als we hebben afgerekend. Gaan we weg. we krijgen heel veel sterkte toegewenst.

Dierenartsenpraktijk Breda E. O Team Oosterhoutseweg heel erg bedankt voor de goede zorgen van minoes en bedankt voor de steun en het meeleven van het verlies van Minoes. jullie zijn een top team.

Me zus rijdt naar Prinsenbeek. Ik wil zelf nu niet rijden. Ik ga met Minoes achterin zitten. in de auto maak ik de vervoerbak weer open. Wat is dit fijn om Minoes  zelf weg te brengen. Even later zijn in Prinsenbeek Bij dierenbegraafplaats & crematorium Viviana. We worden zeer liefdevol ontvangen en worden naar een kleine ruimt begeleid war ik minoes op een tafel mag zetten. Naar het verhaal over Minoes vertelt te hebben enz.. Gaan we even een bakje koffie en thee drinken. Ondertussen bespreken we hou en wat. Minoes krijgt een individuele crematie. Donderdag ga ik voor de laatste keer afscheid nemen. Ze komt dan in een mandje te liggen, want dat vind ik mooier en deze bak was voor haar een teken dat ze naar de dierenarts moest. Na het afscheid zal de crematie plaats vinden. En vrijdag mag ik haar dan weer ophalen. Als alles besproken is en we nog wat gepraat hebben. mogen we nog even afscheid nemen. Na een tijdje en een paar zakdoeken verder. Gaan we. ik rij nu zelf. Als we thuis zijn. Gaan mijn zus en Miranda meteen. Dames bedankt!! Als ik eenmaal boven ben heb ik het even goed moeilijk. Ik besluit het even van me af te zetten. En zet wat foto's van minoes op Facebook en vertel dat minoes rustig op mijn schoot is overleden.
Ook zet ik er nog een gedicht op.

Hierna besluit ik alvast de kattenbak op te ruimen. Dan zie ik dat de urine van minoes vanochtend ook goed geel was. Het kattengrind is gewoon fel geel.  Ook gooi de bak meteen weg. De rest ruim ik morgen wel op. Ik gooi niet alles weg. Ik zet het meeste voorlopig even weg. Op dit moment wil ik nog geen nieuw beestje. Ik wil nu eerst even wat rust!
Rond 20:15 uur rij ik richting de Rijen om te vergaderen bij spiridon. Na het vergaderen drinken we nog wat. Rond 00:00uur ben ik thuis. Als ik de deur open wil doen. Zet ik mijn voet dwars neer, maar dan besef ik dat dat niet hoeft, want minoes is er niet meer. En wat is het nu stil in huis. Geen welkom. Ik ben nu bekaf. Heb vanaf zondagochtend 10:00 uur niet tot amper geslapen. Ik hoop dat ik vannacht wat kan slapen.